14 Ocak 2010 Perşembe

ne goller attım ki zaten ofsayttılar

İnsanlara her zamankinden daha az tahammül edebilir bir sosyopatlığa ilerlediğimden kafayı pek camdan dışarı çıkartmıyorum,içimde saklıyamadığım bir sevinç var. Bazen tuzla buz oluyo işte böyle insanın kafası. 2010 a girmeye hevesleneli 2 hafta olmuş, mıknatısı kumun üstünde dolaştırarak define bulamayacağımı öğreneli ise 20 yıl halbuki ikisi de dün gibi. Aslında bu iki sıkıcı olayın aynı cümleye denk gelmesinin ana sebebi duble sıkıcı rüyamda kesişmeleri. Bu günlerde kurduğum mahşeri düşler 2010 gerçeklerinden çok daha ilginç. Mıknatısı dolaştırdığım sahilde öyle bi sallamış ki beni 2010 hala daha kendime gelemedim. Solda, sağda, ışıklarda, tuvalette devamlı birileri boyoz diyor sanki. Boyoz yukarı boyoz aşağı. Hay skiyim böyle rüyayı ben. Aslında bu mıknatıs gerçeğini yüzüme vuran bizim eski baçıvan. Çoğunlukla bu adamın söylediklerine inanma eğilimliyimdir; bütün kutup ayılarının solak olduğu, sara çölüne 1979da kar yağdığı, aslanların günde 50 kez seviştikleri. Hayatta insanların bir referans noktası tabii ki vardır. Ama bazı akşamlar hayat o mehlül,saf bakışlarını yitiriverir. En güzel fikirlerimizin dandikliğini, en samimi duygularımızın yapmacıklığını kavrarız. Aslında hiçbir konuda bir fikrimiz bulunmadığını, hiçkimseye karşı birşey hissetmediğimizi ve tüm evrenin bize karşı ortak kayıtsızlık içinde olduğunu. Hep gözümüzün önünde durduğu halde ner nasılsa yok saymayı başardığımız bu gerçeği fark ettiğimiz anda ilahi işleyişi de çözmek üzereyiz demektir.

1 yorum:

elo shity dedi ki...

çoktular ama hiç yoktular.2010 aydınlanması var bence ya da yaş 25 klişesi.yine de arada sırada gelen yazılarını severim samed.